دکتر صدیقه شمس: کاری را که به من واگذار کنند بادل و جان انجام می‌دهم

صدیقه شمس هستم در سال 1339 در تهران متولدشدم. مهر 1358 وارد دانشگاه شدم و شهریور 1365 مدرک دکتری داروسازی از دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران را اخذ کردم. اردیبهشت 1366 تا اردیبهشت 1369 هم موفق به اخذ مدرک تخصصی بیوشیمی از دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران شدم. در سال 1360 ازدواج کردم و دو فرزند دختر و پسردارم.

از سال 1369 در آزمایشگاه بیمارستان امیرکبیر وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران به‌عنوان استادیار برای انجام طرح نیروی انسانی شروع به کار کردم. در بیمارستان امیرکبیر دو دوره سرپرست آزمایشگاه بودم و بقیه سالها هم مسئول بخش بیوشیمی آزمایشگاه و مسئول آموزش دانشجویان بودم در سال 1376 به استخدام رسمی قطعی درآمدم. در سال 1378 با انحلال بیمارستان امیرکبیر به مرکز طبی آمدم در آزمایشگاه بیمارستان مرکز طبی کودکان به‌عنوان مسئول بخش بیوشیمی و مسئول آموزش دانشجویان و عضو گروه پاتولوژی انجام‌وظیفه می‌ کنم.

همچنین با کمیته فرهنگی بیمارستان و کمیته اخلاق بیمارستان به‌عنوان عضو و دبیر همکاری دارم. در سال 1386 به سمت دانشیاری و در سال 1396 به سمت استادی ارتقا یافتم.

از سال 1376 تا 84 با معاونت دانشجویی فرهنگی دانشگاه و دفتر امور بانوان همکاری داشتم. یک سال به‌عنوان مشاور رئیس دانشگاه در امور بانوان بودم. همکاری با شورای فرهنگی دانشگاه، کانون مشاوره پیوند دانشجویی دانشگاه، همکاری با طرح استاد مشاورو حضور در خوابگاه‌های دختران، عضویت در کمیته فرهنگی بیمارستان و رابط فرهنگی بیمارستان با دانشگاه و دبیری کمیته اخلاق بیمارستان ازجمله فعالیت‌های فوق‌برنامه و فرهنگی من بوده است.

در طول مدت همکاری با دفتر امور بانوان در خصوص برگزاری کارگاه‌های مهارت‌های زندگی و مبارزه با استرس (که برای اولین بار و با امتیاز آموزش‌های حین خدمت برگزار شد)، فرزند پروری، بهداشت جنسی، کارگاه‌های آموزشی جهت دانشجویان متأهل و زنان سرپرست خانواده و نیز انجام طرح‌های مختلف درزمینهٔ سلامت بانوان فعالیت داشتم. از ابتدای حضور در مرکز طبی به‌عنوان عضو شورای فرهنگی بیمارستان و در سال‌هایی دبیر شورا، هم‌اکنون دبیر و عضو کمیته اخلاق بیمارستان هستم و در برگزاری کارگاه‌های متعدد فرهنگی و اخلاق و تعهد حرفه‌ای و سازمانی برای کارکنان و اعضای هیات علمی مشارکت داشته‌ام.

آموزش واحدهای مختلف عملی و کارآموزی به دانشجویان علوم آزمایشگاهی در مقاطع کاردانی و کارشناسی دوره‌های روزانه و شبانه، همچنین آموزش بیوشیمی به فراگیران در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری بیوشیمی و دستیاران پاتولوژی که به‌صورت ترمی و یا ماهانه به آزمایشگاه مرکز طبی معرفی می‌شوند ازجمله فعالیت‌های روزانه من و همکارانم در آزمایشگاه است. در خصوص آشنایی با آزمایشگاه و روش‌های انجام و تفسیر آزمایشات نیز به دانشجویان دکتری عمومی پزشکی و دستیاران تخصصی و فوق تخصصی کودکان آموزش‌های لازم داده می‌شود.

همچنین عضو شورای پژوهشی گروه پاتولوژی هستم و نیز سرپرست واحد توسعه تحقیقات بالینی در مرکز طبی کودکان. با گروه کودکان نیز در خصوص داوری و مشاوره پایان‌نامه‌ها همکاری دارم. تاکنون حدود 50 مقاله چاپ و در کنگره‌های داخلی و خارجی همراه با ارائه سخنرانی با پوستر بیش از 50 مورد شرکت کرده‌ام. استاد راهنما و مشاور حدود 30 پایان‌نامه بوده‌ام و کتاب آزمایش کامل ادرار را به تألیف نموده‌ام. در سال 84 به مدت یک سال برای فرصت مطالعاتی به کشور انگلستان رفتم.

علاوه بر مسئولیت‌های اجرایی درزمینهٔ آموزش و پژوهش که قبلاً ذکر شد، مسئول بخش بیوشیمی آزمایشگاه مرکز طبی و نیز جانشین مسئول فنی در آزمایشگاه متابولیک مرکز تحقیقات رشد و تکامل هستم که در این رابطه نظارت بر کنترل کیفی و انجام صحیح آزمایشات و تائید نتایج و نیز راه‌اندازی آزمایشات جدید ازجمله وظایف من است.

عضو مرکز تحقیقات اورولوژی اطفال، عضو شورای پژوهشی مرکز تحقیقات رشد و تکامل کودکان، عضو کمیته پایان‌نامه دستیاری گروه کودکان، عضو افتخاری کمیته اخلاق و تعهد حرفه‌ای گروه کودکان رابط بیمارستان و مرکز آموزش ضمن خدمت کارکنان درزمینهٔ مهارت‌های حرفه‌ای نیز هستم.

اوایل که من کارم را در دانشگاه شروع کرده بودم جشنواره و جایزه دادن زیاد مرسوم نبود! (با خنده) و مستندسازی به شکل و شدت امروزی نبود تا زمانی که ثبت فعالیت‌های ماهانه و سالانه اعضا هیات علمی الزامی شد. ارائه مستندات هم مقوله دیگری است که جزو نقاط ضعف من است. جوایزی که یادم هست نفر اول پایان دوره دستیاری بیوشیمی بود آن زمان به من جایزه‌ای از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی داده شد یعنی یک کاغذی دادند و آدرسی گفتند برو جایزه ات را بگیر عکس و لوح و... در کار نبود یکی دو بارهم در مسابقات قرآنی برنده شدم؛ اما لوح و تقدیرنامه‌های زیادی دارم، زمانی که ما برای اولین بار در دانشگاه کلاس‌های مهارت‌های زندگی و مقابله با استرس و... را با همکاری دفتر مشاوره دانشجویی برای بانوان برگزار کردیم با استقبال زیاد خانم‌ها روبرو شد و یادم هست یک روز خانمی که سی سال در دانشگاه خدمت کرده بود مرا در آغوش کشید و گریه می‌کرد که کاش ما این دوره‌ها را قبلاً گذرانده بودیم و اینکه این دوره‌ها در زندگی خانوادگی و کار او تأثیر مثبت داشته. این برای من و همکاران دفتر امور بانوان افتخار بزرگی بود که هرگز فراموش نمی‌کنم و هنوز هم گاهی که همکاران قدیمی را می‌بینم از آن روزها به‌خوبی یاد می‌کنند.

در کنار ایمان به خدا و توکل و اعتماد به او که همواره پشتیبان ما در همه کارها است. داشتن خانواده خوب و پشتیبان کمک زیادی برای نیل به اهداف است.

داشتن علاقه به کار (هر فردی در هر حیطه‌ای که مشغول انجام‌وظیفه است) می‌تواند در موفقیت نقش بسزایی داشته باشد. داشتن انگیزه می‌تواند کمک‌کننده باشد. اگر فردی در حیطه درمان فعالیت می‌کند باید حس عاطفه قوی داشته باشد و احساس کند که بیمار عضو خانواده خودش است.

البته در این زمینه هم حدیث داریم؛ امام حسین علیهالسّلام فرمودند:إنَّ حَوائِجَ النّاسِ إلَیکم مِن نِعَمِ اللهِ عَلَیکم فَلاتَمَلُّوا النِّعَمَ؛ «نیاز مردم به شما از نعمت‌های خدا بر شما است، از این نعمت ملول نباشید». باید همیشه خدا را شکر کنیم که سلامت هستیم و می‌توانیم به بیمار خدمت کنیم. گاهی که همکاری از کار زیاد ناراحت و شاکی است به آن‌ها می‌گویم که دعا کنید که سالم باشید و بتوانید به مردم خدمت کنید اینکه که آدم سالم باشد و بتواند خدمت کند بزرگ‌ترین نعمت است.

سعی کنیم ارتباط خوبی با همکاران در محیط کار برقرار کنیم چراکه ساعات زیادی را باهم هستیم. داشتن گذشت و حسن خلق، مثبت اندیشی و اینکه رفتار دیگران را با توجه به شرایط اجباری و اختیاری که در آن قرار دارند قضاوت کنیم کمک می‌کند محیط کار خوشایندتر شود و بعد از سالیان سال خاطرات خوش را برای همه تداعی کند.

ازنظر علمی هم استادیارهای جوان باید جنبه‌های آموزشی و پژوهشی و فرهنگی را باهم مدنظر داشته باشیم.

هر چه قدر درزمینهٔ آموزش گام برداریم در آینده نتیجه آن را جامعه حس می‌کند و ازنظر پژوهشی هم توصیه من به جوان‌ها این است سعی کنند درزمینهٔ های مشخص کار کنند و پراکنده‌کاری نکنند. با توجه به اینکه علم خیلی پیشرفت کرده است اگر در فیلد مشخص کارکنید به موفقیت‌های بهتری دست می‌یابید. البته گاهی محدودیت مانع می‌شوند که ان‌شاءالله با درایت مسئولین و پشتکار و هوشمندی جوانان مرتفع گردد.

 

خانم‌های دانشگاه به نظر من همه موفق بوده‌اند که توانسته‌اند در این مکان حضور فعال داشته باشند و در این شرایط کنونی کارها را به سرانجام برسانند.

کارم را دوست دارم و فکر می‌کنم به همین علت موفق بودم. از بچگی درس خواندن و کارکردن با بیمار را دوست داشتم.

وقتی در رشته بیوشیمی فارغ‌التحصیل شدم می‌توانستم در دانشگاه بمانم ولی چون من کار با بیمار را دوست داشتم وارد گروه پاتولوژی شدم که بیشتر کار در بیمارستان‌ها بود و این فقط به خاطر علاقه شخصی من بود.

پشتکار در قبول مسئولیت خیلی مهم است و تا جایی که کاری از دستم برمی‌آید کوتاهی نمی‌کنم کاری را که به من واگذار کنند بادل و جان قبول می‌کنم و انجام می‌دهم.

افرادی که در آزمایشگاه مشغول خدمت به مردم هستند؛ (آزمایشگاهی‌ها) احساس می‌کنند کمتر دیده نمی‌شوند چون اصطلاحاً پشت‌صحنه هستند. کار درمان تیمی است و باید همه باهم و دست‌به‌دست هم برای انجام‌وظیفه که خدمت به بیمار است گام برداریم، همکارانی آزمایشگاهی انتظار دارند زحماتشان دیده شود. 

بخش‌های مختلف بهداشت و درمان باید هماهنگ رشد کنند (زنجیره کادر درمانی باید باهم رشد کنند). در چند سال گذشته وضع آزمایشگاه‌ها ازلحاظ تجهیزات و به‌روز شدن خیلی بهتر شده است که امیدوارم با تلاش مضاعف همه دست‌اندرکاران سلامت جامعه نه‌تنها حفظ شود بلکه روزبه‌روز ارتقاء یابد.

تشکر می‌کنم از اینکه تشریف آوردید.